मसाला

वळू, देऊळच्या सुखद अनुभव नंतर आलेला मसाला पाहण्यासाठी बच्चेकंपनी बरोबर निघालो होतो. वाटेतच परिचित भेटले खबरबात झाल्या नंतर विचारले कुठे निघालास. त्यांना मसाला पाहण्यासाठी निघालो म्हटले तर तोंडाकडे अश्यातरेने  पहिले कि काय माणूस आहे?  मुलांना घेऊन सिनेमा पाहायला चालला आहे आणि तो सुध्दा मसाला या नावाचा. त्यांना माहित असलेल्या फिल्मी मसाला मुळे अशी प्रतिक्रिया होती.   त्यांना   वळू , देऊळ सारखे सुरेख चित्रपट देणा-या उमेश-गिरीश कुलकर्णी विषयी माहित नव्हते , नाही. त्यामुळे  त्यांची  प्रतिक्रिया बरोबर होती. त्यापेक्षा चित्रपट पहिल्यानंतर  आमचा गिरीश, उमेश विषयी  असलेला  विश्वास अधिक सार्थ  होता हे   कन्फर्म झाले. 

घरी येताना बच्चेमंडळीना विचारला कसा होता सिनेमा आणि काय आवडले. तर एक एक जण सिनेमातील एक एक घटनेबद्दल सागू लागले. रेवण ची  जशी सोडवणूक करून मेहता शेट मदत करतात  तशी रेवण व्यवसायात मोठा झाल्यावर दुस-याला मदत करतो.  एकानी  तर ठसक्यात संवाद म्हणून दाखवला आनंदसाठी नाही तर आनंदानी काम करतो. प्रयोगातील सततच्या  अपयशाबद्दल प्रतिक्रिया देताना.   शास्रज्ञ  सांगतात प्रत्येक वेळी नवीन काही शिकत असतो बूम!!. बूम अश्या प्रकारे आलं आहे कि अपयशा नंतर परत  नवे काही  करण्याची उभारी देणारं. रेवण आणि सारीकाची  कथा      सांगणारा चित्रपट. रेवण अल्पशिक्षित,  नोकरी करायची नाही तर धंदा  करायचा, त्यासाठी लागेल ती मेहनत करायची तयारी परंतु सततचे अपयश. देणी झाली कि एक गाव सोडून दुस-या गावी जाणे,  दुसरा धंदा असा एकंदरीत प्रवास. या सगळ्यात साथ देणारी हसतमुख सारिका. एकवेळ ठामपणे  रेवणला घेऊन मेहताशेट कडे जाते. मेहनत  आणि  अनुभवाने रेवण चे  शिकत जाणे, जसे  धंदा हा विश्वासावर चालतो व  विश्वास  माणूस ओळखून  त्यांच्यावर ठेवायचा असतो. उद्दिष्ट ठरवणे.( तुला काय व्हावयाचे आहे), कोणता धंदा करायाल हवा  अश्या अनेक प्रश्नांवर प्रकाश टाकणारे प्रसंग सिनेमात येतात. छोट्या छोट्या संवादातून  जीवनावर  भाष्य करणारे संवाद मसाला  अधिक  खुमासदार  करतात. 

 सर्वच  कलाकारांचा सहज सुंदर अभिनय हि बलस्थाने. एका वाक्यात वर्णन केल्यास सकारात्मक दृष्टीकोन देणारा सिनेमा असं  करता येईल.