द रोड नॉट टेकन - कविता

रॉबर्ट फ्रॉस्ट यांची ‘द रोड नॉट टेकन’ ही कवितेला  शंभर वर्ष झाली. ‘आवडती कविता प्रकल्पा’द्वारे अमेरिकेतील लोकांना आवडती कविता निवडण्यासाठी आवाहन केले होते. १८००० निवडलेल्या कवितांमध्ये सर्वात जास्त ‘द रोड नॉट टेकन’ला पसंती दर्शविली होती. बहुतेकदा वाचकांकडून या कवितेचे शीर्षक ‘द रोड नॉट टेकन’ऐवजी ‘द रोड लेस ट्रॅव्हल्ड’ अशी गफलत केली जाते. मूळ कविता अशी

 

The Road Not Taken  By Robert Frost 1874–1963

Two roads diverged in a yellow wood,

And sorry I could not travel both

And be one traveler, long I stood

And looked down one as far as I could

To where it bent in the undergrowth;

Then took the other, as just as fair,

And having perhaps the better claim,

Because it was grassy and wanted wear;

Though as for that the passing there

Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay

In leaves no step had trodden black.

Oh, I kept the first for another day!

Yet knowing how way leads on to way,

I doubted if I should ever come back.

I shall be telling this with a sigh

Somewhere ages and ages hence:

Two roads diverged in a wood, and I—

I took the one less traveled by,

And that has made all the difference.

घनदाट जंगलात  एकमेकापासून  दूर जणारे रस्ते,

एक प्रवासी म्हणून दोन्ही वर चालता येणार नाही ,

मन खंतावते,मी ताटकळत उभा राहतो.  

आणि जंगलातून वेडीवाकडी वळणं घेत गेलेल्या, 

एका वर नजर पोहचेल तिथवर पाहतो. 

नंतर दुसरा घेतला , नितांत सुंदर ,

आणि कदाचित चांगला पर्याय होता,

कारण गवतफुलांनी  नटलेला. 

जरी खूप वर्दळ होती 

त्यामुळे नि:संशयपणे खूप थकलेला. 

आणि त्या पहाटे दोन्ही हि सारखेच सुस्त  होते.

पाला पाचोळा वर  पाऊलखुणा नव्हत्या,

मी पहिला पुढे  कधीतरी म्हणून ठेवला

माहित नाही  हा मार्ग कुठ घेऊन जाईल. 

मलाच शंका आहे , मी परत येईन!

  नि:श्वास टाकून मी सांगत राहीन
इथून पुढे कधी तरी युगानुयुगे :
जंगलात दोन रस्ते फुटले होते आणि मी-
मी जो कमी मळलेला होता तो निवडला
आणि त्यामुळंच सारं काही बदलून गेलं.